Znają podstawy języka migowego
Znają podstawy języka migowego
Czterech urzędników raciborskiego magistratu odbyło szkolenie w zakresie języka migowego. Znają podstawy, co daje im możliwość nawiązania kontaktu z osobą niesłyszącą. Urzędnicy, którzy odbyli kurs pracują w wydziałach lokalowym, spraw obywatelskich, biurze obsługi interesantów i urzędzie stanu cywilnego.
To pierwszy etap szkolenia. Kolejny rozpocznie się w przyszłym roku, gdzie pracownicy urzędu będą szkolić już zdobyte umiejętności a jednocześnie poznają język migowy, ukierunkowany na służby cywilne.
Kurs, który przeprowadził Opolski Odział Polskiego Zawiązku Głuchych, trwał 3 miesiące i obejmował elementarne podstawy języka migowego. W tym czasie urzędnicy poznali ok. 400 znaków, w tym zwroty grzecznościowe oraz wyrazy "podanie" czy "dowód osobisty", niezbędne do służenia pomocą osobie niesłyszącej przy załatwianiu spraw w urzędzie.
System językowo-migowy jest to połączenie znaków migowych, zaczerpniętych z klasycznego języka migowego, i gramatyki języka ojczystego.
Znaków migowych używa się w szyku gramatycznym języka ojczystego, dodające fakultatywnie lub obowiązkowo końcówki fleksyjne za pomocą alfabetu palcowego. W ten sposób powstaje migana odmiana ojczystego języka fonicznego, zwana językiem miganym.
Język migany występuje zawsze z językiem mówionym. Nauczanie dzieci niesłyszących, tłumaczenia telewizyjne, porozumiewanie się z niesłyszącymi dwujęzycznymi, to miejsca gdzie jest wykorzystywana ta sztucznie utworzona odmiana języka. Według propagatorów tej metody porozumiewania się z niesłyszącymi zapewnia ona równoległy przekaz języka w formie mówionej i miganej umożliwiając dwukanałową percepcję.
Na system językowo-migowy, tę wielokanałowa formę przekazu, składają się trzy główne elementy:
- Język mówiony w postaci głośnej i wyraźnej mowy
- Język migany, czyli migana odmiana języka narodowego – znaki migowe o tej samej treściwo mowa i przekazywane równolegle z nią
- Elementy prozodyczne wypowiedzi – środki współuczestnicząc w komunikacji językowej, takie jak mimika twarzy, gesty wtrącone nie posiadające znaczenia konwencjonalnego a ułatwiające zrozumienie tekstu, organizacja przestrzenna wypowiedzi oraz zachowanie kinetyczne.
Aby system językowo-migowy mógł prawidłowo funkcjonować bardzo ważna jest synchronizacja mówionych i miganych elementów wypowiedzi.
W ramach systemu językowego-migowego istnieją dwa warianty: pełny i użytkowy (uproszczony). Każdy z nich me swego rodzaju wady i zalety, jednak to co jest dla nich wspólne to całkowita zgodność z zasadami gramatycznymi języka polskiego oraz tożsamość tekstów przekazywanych równolegle językiem mówionym i miganym.