Migamy - o języku migowym można dowiedzieć się kilku fajnych rzeczy z plakatu

 

Żyjemy w świecie hałasu. Warkot silnika samochodu, łoskot młota pneumatycznego, dudniące głośniki, zgiełk zatłoczonej ulicy, ryk lądującego samolotu czy nawet zwykły odkurzacz to źródło decybeli nierzadko raniących uszy. W otaczającej nas kakofonii często chcemy tej krótkiej chwili ciszy. Nie zawsze jest ona jednak błogosławieństwem. Osoby niedosłyszące lub niesłyszące nie mają możliwości korzystania ze wszystkich dobrodziejstw, które niosą za sobą dźwięki. Tym najważniejszym dobrodziejstwem jest oczywiście komunikacja. Mowa jest tym aspektem życia ludzkiego, który pozwala nam na zbiorowe działanie, buduje wspólnotę.

Nie oznacza to jednak, że osoby niedosłyszące lub niesłyszące nie mają możliwości komunikacji. Istnieją języki naturalne, które zastępują użycie języka fonicznego. Tak jest w przypadku języka migowego. Jest to język o własnej odmiennej od polskiej strukturze gramatycznej. Podobnie jak wszystkie języki naturalne język migowy jest dwuklasowym systemem znaków ze słownikiem i gramatyką.
Na komunikat w języku migowy składają znaki manualne, mimiczne oraz ruchy wykonywane głową i tułowiem. Dla języka migowe charakterystyczne jest występowanie zjawiska synchroniczności przekazu – czyli możliwości zamigania więcej niż jednego elementu równocześnie np. dwa różne znaki lewą i prawą ręką.

Są różne odmiany języka migowego. Ocenia się, że jest ich ponad 200. Ciekawostką może być fakt, że Tanzanii różne szkoły tego języka uczą różnych ich wersji.

 
 W Polsce pierwsza szkoła języka migowego powstała w 1817 roku w Warszawie. Od tego czasu datuje się proces kształtowania Polskiego Języka Migowego. Ocenia się, że w naszym kraju językiem tym posługuje się ok. 50 tysięcy ludzi. W znacznej mierze kwestiami związanymi z promocją tego języka zajmuje się Polska Rada Języka Migowego. Jest to organ doradczy ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego stanowiącym forum współpracy na rzecz osób niesłyszących i niedosłyszących przedstawicieli organów administracji rządowej, samorządu terytorialnego i organizacji pozarządowych.
To właśnie Rada zdecydowała o publikacji plakatu, który ma przybliżyć zagadnienie używania tego  języka, który pomimo pewnych różnic łączy ludzi słabo słyszących  i niesłyszących na całym świecie.