Dzień Polski w Knihovnie w Opawie

Dzień Polski w Knihovnie Petra Bezruče w Opawie

W pięknych wnętrzach Miejskiego Domu Kultury Petra Bezruče w Opawie, gdzie mieści się Knihovna Petra Bezruče 26 listopada br. po raz szósty zorganizowano Dzień Polski w Bibliotece, przygotowany przez Miejską i Powiatową Bibliotekę Publiczną im. Ryszarda Kincla w Raciborzu.
W ramach współpracy w zaprzyjaźnionych bibliotekach odbywa się co roku: Dzień Polski w bibliotece w Opawie oraz Dzień Czeski w bibliotece w Raciborzu. W trakcie uroczystości biblioteka będąca gościem przygotowuje dla gospodarzy oraz innych uczestników spotkania zajęcia promujące swoją bibliotekę, miasto, kulturę narodową czy też tradycje i obyczaje. Ponadto Dyrektorzy w imieniu bibliotek, które reprezentują przekazują sobie dary książkowe, zasilające później dział literatury czeskiej w MiPBP w Raciborzu i analogiczne dział literatury polskiej w KPB w Opawie.
W roku bieżącym raciborska książnica zaproponowała swoim przyjaciołom z Opawy spotkanie z urokami przyrody regionu raciborskiego. Swoje fascynacje naturą, a w szczególności Rezerwatem Łężczak, w postaci wykładu: "Lężczak – zielone płuca Raciborza" przedstawił mgr Stanisław Różycki. Zgromadzeni z zainteresowaniem wysłuchali ciekawostek ze świata fauny i flory, które można dostrzec wędrując po ścieżkach Rezerwatu. Uczestnicy spotkania mieli również możliwość obejrzenia filmu video, w reżyserii mgr Stanisława Różyckiego, który był doskonałym zobrazowaniem jego wykładu.
W drugiej części Dnia Polskiego w Knihovna Petra Bezruče w Opawie odbył się wernisaż Gabrieli Habrom-Rokosz "Obrazy Natury w Fotografii". Artystka jest wielką miłośniczką natury i liderem ekologii. Motywy przyrody ujmuje w postaci malarskich obrazów, fotografii. W dziełach swych szczególnie podkreśla ich istotę wskazując na upływający czas. Podczas wernisażu Gabriela Habrom-Rokosz szczegółowo prezentowała każdą ze swoich prac, wskazując obserwatorom na istotne elementy będące źródłem jej inspiracji twórczych.
Tegoroczne spotkanie po raz kolejny dowiodło, iż na pograniczu polsko-czeskim bariera językowa w zasadzie nie istnieje. Pomimo braku tłumacza wszyscy doskonale się rozumieli i we właściwy sposób odebrali to co zostało przekazane słowem i obrazem.