1 września - rocznica wybuchu II Wojny Światowej

 

O godzinie 4.45 pierwsze pociski wystrzelone z pancernika Szlezwig Holsztyn spadły na Westerplatte. Jeszcze wcześniej bombowce nurkujące Ju-87 Stukas przeprowadziły terrorystyczny nalot na Wieluń. Jednostki Wehrmachtu przekroczyły zachodnią granicę Polski na całej jej długości. Kilka dni później Anglia i Francja wypowiedziały wojnę hitlerowskim Niemcom, jednak z prowadzeniem działań wojennych prowadzonych w ramach zobowiązań sojuszniczych nasi alianci wstrzymywali się do tego stopnia, że przez cały okres kampanii wrześniowej Polacy bronili się osamotnieni. 17 września do jednego najeźdźcy dołączył drugi agresor - Związek Radziecki. Mimo mężnej obrony, mimo walecznej postawy żołnierza polskiego w miejscowościach tak znaczących dla naszej historii jak Kock, Bzura, Wizna, Tomaszów Mazowiecki, Polska w tej wojnie musiała skapitulować przed agresorem. Wielokrotnie większy potencjał przemysłowy, zaplecze technologiczne, przewaga w liczbie żołnierzy, czołgów, samolotów i dział spowodowały, że w październiku złożyły broń ostatnie formacje polskiej armii. Opór przeciwko hitlerowskiemu okupantowi od tej pory zaczął mieć charakter partyzancki. Zachodni alianci nie musieli długo czekać na to, by zapłacić za swoją wstrzemięźliwość we wrześniu 1939r. Już w roku 1940 ofiarą hitlerowskiej agresji stały się Norwegia, Belgia, Luksemburg i Francja. Hitler rozpoczął walkę powietrzną z Wielką Brytanią. Rok później wehrmacht podbił Grecję i Jugosławię. 22 czerwca niedawni sojusznicy - III Rzesza i Związek Radziecki zerwali dotychczasowe więzy. Hitler wyruszył na podbój Związku Radzieckiego. Rozpoczęła się długa wojna na wschodzie. Działania wojenne rozlały się na praktycznie wszystkie kontynenty, bo 7 grudnia 1941 roku do wojny przystąpiła Japonia. Atak na Pearl Harbor dokonany przez eskadry bombowców z kraju kwitnącej wiśni na flotę USA sprawił, że w ogniu stanął cały świat. W Afryce Północnej starli się Włosi z Brytyjczykami. Pod koniec roku 1941 hitlerowskie zagony pancerne pojawiły się pod Moskwą, ale stolica Związku Radzieckiego nie została zdobyta. Rok 1942 przyniósł zwycięstwa III Rzeszy w rejonie Smoleńska, w Sewastopolu, na Półwyspie Kercz. Jednak koniec tego roku wyznaczony był przez bitwę stalingadzką, która doprowadziła do pierwszej bardzo poważnej porażki Niemiec. W stalingradzkim piekle zamknięto kilkaset tysięcy faszystów. W Afryce Północnej siły włosko - niemieckie poniosły klęskę pod El - Alamein. W roku 1943 wahadło zwycięstwa przechyliło się na korzyść aliantów. W wielkiej bitwie pod Kurskiem starły się armie liczące wiele milionów żołnierzy i tysiące czołgów. Przegrana w tej bitwie oznaczała kres dominacji wehrmachtu w Europie. W 1944 roku zachodni alianci wylądowali na plażach Normandii, a żołnierze armii czerwonej w szaleńczym marszu na zachód dotarli już na ziemie polskie. W maju 1945 III Rzesza atakowana ze wschodu przez zachodnich aliantów i z zachodu przez siły radzieckie skapitulowała. W sierpniu na Hiroszimę i Nagasaki spadły dwie bomby atomowe. Potęga nuklearna sprawiła, że Japończycy podpisali kapitulację we 2 września 1945.

Polski żołnierz, pomimo tego że armia skapitulowała w październiku 1939 roku bił się przez całą wojnę mężnie. Polacy walczyli pod Narvikiem w Norwegii, na gorących piaskach Afryki Północnej pod Tobrukiem, na wzgórzach Monte Cassino, w Rosji pod Lenino. Byli jednymi z tych, o których Winston Churchil powiedział po bitwie o Anglię "Nigdy tak wielu nie zawdzięczało tak wiele tak niewielu". Dywizja pancerna Generała Maczka biła się w cięzkich bojach pod Falaise w decydujących dniach po D-Day. Spadochroniarze generała Sosabowskiego dzielnie przeciwstawili się Niemcom pod Arnhem. W okupowanej Polsce walczyła najliczniejsza po Jugosławii partyzantka antyhitlerowska. Dzieki działaniom Armii Krajowej wehrmacht nie miał jednego dnia spokoju w podbitym kraju, a wiele ściśle tajnych projektów niemieckich trafiła na biurka oficerów wywiadu aliantów - jak choćby rakiety V2.

Zdjęcie za wikipedia.pl